To objawienie Trójjedynego Boga miało miejsce u początku publicznej działalności Jezusa Chrystusa. Kiedy natomiast została ona zakończona, tuż przed swoim Wniebowstąpieniem, Syn Boży nakazał uczniom głosić Ewangelię na całym świecie i udzielać chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego (zob. Mt 28,19).

Chrzest sprawia, że człowiek rodzi się do nowego życia w Chrystusie. Katechizm, nauczając o chrzcie, przypomina, że „zgodnie z wolą Pana jest on konieczny do zbawienia, tak jak Kościół, do którego chrzest wprowadza” (KKK, 1277). Jakie są konsekwencje tego sakramentu? Przede wszystkim dzięki niemu człowiek otrzymuje „odpuszczenie grzechu pierworodnego i wszystkich grzechów osobistych, narodzenie do nowego życia, przez które człowiek staje się przybranym synem Ojca, członkiem Chrystusa, świątynią Ducha Świętego. Przez fakt przyjęcia tego sakramentu ochrzczony jest włączony w Kościół, Ciało Chrystusa, i staje się uczestnikiem kapłaństwa Chrystusa” (KKK, 1279). Przez chrzest stajemy się zatem przybranymi dziećmi Bożymi i otrzymujemy przywileje, które wynikają z tej godności. Bóg dokonuje w ten sposób aktu adopcji.

Chrześcijanin jest dzieckiem przyjętym do Bożej rodziny na zawsze. Może oczywiście zmarnować w swoim życiu ten bezcenny dar, może swoim grzesznym życiem zaprzeczyć swojej godności. Jednak nie może wymazać ze swojego życia pieczęci chrztu. Ona jest „niezatartym duchowym znamieniem” (KKK, 1280). Św. Augustyn, mówiąc o chrzcie, posługiwał się określeniem: „Pieczęć Pana”. Tej pieczęci nikt nie może złamać ani zetrzeć. Dlatego chrztu nigdy się nie traci i nie można go powtarzać. Jest udzielany raz na zawsze.

Nawet jeśli dziecko przestanie odwiedzać swoich rodziców, nawet jeśli świadomie ich porzuci, to przecież nie może zniszczyć swojej biologicznej więzi z nimi. Zawsze pozostanie dzieckiem swoich rodziców. Podobny skutek ma w naszym życiu chrzest. Można przestać układać swoje życie po Bożemu, ale nie można zakwestionować, że Bóg jest naszym Ojcem. On też tego nie kwestionuje. Nawet jeśli jedno z Jego dzieci wykrzyczy Mu swoją złość i niewdzięczność, dla Niego zawsze pozostanie dzieckiem, które On kocha.