Z racji Roku Jubileuszowego w Rzymie w Palazzo Barberini otwarto wystawę „Caravaggio 2025”. Zgromadzono na niej aż dwadzieścia cztery obrazy mistrza, by pokazać jego geniusz i współczesną fascynację jego twórczością – 415 lat po jego zaskakującej śmierci. Organizatorzy spodziewają się, że wystawę trwającą do 6 lipca zobaczy 700 tys. ludzi.

Fenomen

Niedawno miałem okazję przemknąć po tej unikatowej galerii i rozkoszować się jej eksponatami. Oglądając obrazy Pojmanie Jezusa w Ogrójcu, Maria i Marta, Biczowanie, Ecce Homo, Gra w karty, Muzykanci, Judyta i Holofernes i inne, zastanawiałem się nad fenomenem popularności artysty. Jego wizerunek umieszcza się na banknotach, śpiewa się o nim piosenki, tworzy programy telewizyjne, widowiska baletowe, przedstawienia teatralne, organizuje się koncerty, komponuje opery, produkuje o nim niezliczoną ilość filmów – zarówno dokumentalnych, jak i fabularnych, wydaje się komiksy poświęcone jego twórczości, przeprowadza warsztaty dla adeptów sztuki, publikuje coraz to nowsze książki, prezentuje panele i dyskusje. Treść jego dzieł – miłość, śmierć, odkupienie, cierpienie, zdrada, nienawiść, pożądanie, duchowość, cielesność, nadzieja – oceniana jest jako nieśmiertelna. Sposób, w jaki artysta traktuje tematy zarówno świeckie, jak i religijne – dogłębnie, emocjonalnie, empatycznie – czyni go wiecznie aktualnym, niemalże współczesnym.