Etnografka z Istebnej Małgorzata Kiereś zwraca uwagę, że zwyczaj związany z modlitwą za wstawiennictwem męczennika z Cezarei Kapadockiej musiał być praktykowany od dawna, bo wzmiankę o nim można znaleźć w słynnym „Kancjonale katolickim” ks. Antoniego Janusza, kapłana z Czechowic.

W wydanym w 1857 roku w Cieszynie modlitewniku można przeczytać następującą modlitwę: „Wszechmogący Boże! Majestatu Twojego pokornie prosimy, aby przez zasługi i przyczynę św. Błażeja uwolnić nas raczył od bólu gardła i od wszelkiego złego na duszy i na ciele, abyśmy zdrowi i weseli mogli Ci służyć”.

Kancjonał był pierwszą książką modlitewną na Śląsku, drukowaną czcionką łacińską – antykwą. Wcześniej książki drukowano czcionką gotycką tzw. szwabachą.

Croatia-01552 - Saint Blaise by Dennis Jarvis na licencji CC BY-SA 2.0

Chorwacja | Rzeźba przedstawiająca św. Błażeja znad Bramy Pile

Św. Błażej pochodził z Kapadocji (dziś Turcja) i żył na przełomie III i IV wieku. Był cenionym lekarzem. Wspomagał ludzi ubogich. Zaprzestał wykonywania zawodu i udał się na pustynię, aby tam być bliżej Boga.

Podziel się cytatem

Gdy zmarł biskup Sebasty, wybrano go na biskupa tego miasta. Podczas jednego z prześladowań wierni prosili biskupa, by się ukrył w jaskini i stamtąd kierował Kościołem. Wytropiono go jednak i po torturach ścięto mieczem w 316 r. Ponieważ pewnego razu uzdrowił chłopca, który dusił się wskutek połknięcia ości rybiej, uznano go za patrona chorych na gardło. W średniowieczu był jednym z najpopularniejszych świętych, wzywanych w chorobach gardła i krwotokach, stróżem zwierząt domowych, bowiem miał skłonić wilka do oddania biednej kobiecie porwanej świni.

Do dziś praktykowane jest w dniu św. Błażeja dotykanie gardła skrzyżowanymi świecami (błażejkami). W tym dniu poświęcano także chleb, wodę, jabłka, które podawano chorym na gardło.