Drodzy bracia i siostry!

Wkroczyliśmy w Wielki Tydzień. Po raz drugi przeżywamy go w sytuacji pandemii. W zeszłym roku byliśmy bardziej zaskoczeni, w tym roku jesteśmy bardziej wypróbowani. A kryzys gospodarczy stał się uciążliwy.

Co w tej sytuacji historycznej i społecznej czyni Bóg? Bierze krzyż. Jezus bierze krzyż, to znaczy bierze na siebie ciężar zła, jakie niesie ze sobą taka rzeczywistość, zła fizycznego, psychologicznego, a przede wszystkim duchowego, ponieważ Zły wykorzystuje kryzysy, aby siać nieufność, rozpacz i niezgodę.

A my? Co powinniśmy czynić? Ukazuje to Dziewica Maryja, Matka Jezusa, która jest także Jego pierwszą uczennicą. Poszła za swoim Synem. Wzięła na siebie swoją część cierpienia, mroków, przerażenia i przemierzyła drogę męki, zachowując w sercu płonącą lampę wiary. Z pomocą Bożej łaski, także i my możemy przebyć tę drogę. Na codziennej Drodze Krzyżowej napotykamy twarze wielu braci i sióstr przeżywających trudności: nie przechodźmy obok nich obojętnie, pozwólmy, aby nasze serca zostały poruszone do współczucia i zbliżmy się do nich. W danej chwili, podobnie jak Cyrenejczyk, możemy myśleć: „Dlaczego właśnie ja?”. Ale później odkryjemy dar, który przypadł nam bez naszej zasługi.

Módlmy się za wszystkie ofiary przemocy, zwłaszcza za ofiary zamachu, do którego doszło dziś rano w Indonezji przed katedrą w Makasar.

Niech nam pomaga Matka Boża, która zawsze nas poprzedza na drodze wiary.